Hi, ik ben Marianne van Leeuwen
Op deze website vind je wat me interesseert en waar ik me mee bezig houd; en dat is in 1 woord: verduurzaming. Ik heb meer dan 20 jaar gewerkt aan digitale innovatie, nu probeer ik mijn kennis daarvan in te zetten voor een duurzamere wereld. Dat is hard nodig, want de planeet verandert sneller dan wij.
Veranderen en vernieuwen geeft mij energie, daar zet ik graag mijn schouders onder. Als ‘serial entrepreneur’ zie ik overal kansen. En het mooie van duurzaamheid is: we hebben eigenlijk alle oplossingen al, we moeten het alleen nog gaan doen. Daarvoor is creativiteit nodig; je moet je een toekomst kunnen voorstellen die anders is. Maar 1 ding is zeker, het is altijd een betere toekomst dan wanneer we gewoon doorgaan op de huidige weg.
Ik werk nu aan circulaire concepten. Ik zet voor Decathlon de circulaire businessmodellen op; alles repareren, tweedehands en verhuur of abonnementen, allemaal slimme businessmodellen die ook écht impact hebben.
Als fanatiek fietser probeer ik ook het wielrennen te verduurzamen. Fietsen is op zich heel duurzaam, maar de sport zelf is dat allerminst, met wedstrijden over de hele wereld en enorme evenementen die moeten worden op- en afgebouwd. Ondertussen begint het peloton behoorlijk last te krijgen van extreem weer; de gemiddelde temperatuur tijdens de Tour de France is in de afgelopen 20 jaar al 10 graden (!) gestegen. Fietsen in 40 graden is geen uitzondering meer. Maar gezond is het niet.
Ik woon in Durgerdam met mijn man, onze hond Beertje en nog een jaartje met mijn zoon die eindexamen doet. En allemaal genieten we elke dag van de mooie plek waar we wonen, zelfs als het waait (altijd) en regent. Ik hou van het Hollandse landschap, maar ook dat moet op de schop. De inklinking gaat hier hard, wel een meter per 100 jaar, in de afgelopen droge zomers zelfs dubbel zo veel. En dat terwijl de zeespiegel juist versneld stijgt. Er zijn methodes om de inklinking te stoppen, ook omdat inklinkend veen veel CO2 uitstoot. Vernatten is het best, maar dan kunnen er geen koeien meer in de wei staan; die krijgen natte voeten zodra we het grondwaterpeil niet meer kunstmatig laag houden. Ook ik ben opgegroeid met het romantische beeld van groene weides en zwart witte koeien. Maar in Waterland zie ik dat dit leidt tot inklinking, overbemesting, met veel te voedselrijke bodem en grondwater tot gevolg. Ook hier is het tijd voor vernieuwing.
Ik vind al die vernieuwing spannend en ik zie zo veel kansen voor het opbouwen van een nieuwe duurzame maatschappij. Je hoort meestal dat verduurzaming geld kost, maar inmiddels is wel duidelijk dat niets doen pas écht duur is. Veel mensen vinden verandering moeilijk, maar ik hou er echt van. En waar ik ook écht van houd? Natuur. Ik vind het heerlijk om in de natuur te wandelen of te fietsen. In Japan noemen ze dat bosbaden, ik snap wel waarom. Helaas hebben we er in Nederland nog veel te weinig natuur, maar ik vecht voor elke boom, want de natuur is de oplossing voor al onze problemen. Het is mooi om te zien hoe snel natuur zich kan herstellen als we stoppen met de afbraak. Dus als er 1 ding is dat ik wil meegeven is het de liefde voor de natuur om ons heen. De liefde voor dieren, voor de vernuftigheid waarmee alles in elkaar zit, de schoonheid en de rust. Veel mensen zien in hun dagelijkse leven helaas heel weinig natuur. Ik denk dat ze andere keuzes zouden maken als ze natuur weer van dichtbij zouden beleven. Hou je van de natuur, dan wil je redden wat er te redden valt. De keizerpinguïns die nu met hun ei onder zich in het water staan, waardoor hun jonkies verdrinken, de gruttokuikens die weggemaaid worden voordat ze kunnen vliegen, de bijen die sterven aan de pesticiden. Het moet anders en het kán anders. Aan de slag!
Recente reacties