Hi, ik ben Marianne van Leeuwen
Op deze website vind je wat me interesseert en waar ik me mee bezig houd. De laatste jaren ben ik me steeds meer gaan inzetten voor verduurzaming. In mijn werk ben ik al jaren bezig met digitale innovatie. Veranderen en vernieuwen geeft me energie. En laat dat nu precies zijn wat we met z’n allen moeten doen om een duurzamere wereld te creëren. Daar zet ik graag mijn schouders onder. Ik heb altijd veel te veel energie en ben nogal het aanpakkerige type. Ik werk dan ook al decennia als ondernemer. Op dit moment in de data; processen verbeteren en vernieuwen met behulp van data. Dat is zeker in de marketing heel heilzaam; waar voorheen alles vanuit de onderbuik werd bepaald, heb je nu een wapen in handen om beslissingen te onderbouwen. De grote winst van data is bovendien dat je verbeteringen kunt aanbrengen op micro niveau. Dus niet meer alleen een big idea, maar verbeteringen op alle fronten.
Daarnaast ben ik fanatiek wielrenner; elk jaar fiets ik meer dan 10.000 kilometer en rijd ik talloze wedstrijden. Ik zit in het hoofdbestuur van de KNWU en ook daar probeer ik dingen te vernieuwen en te veranderen, de sport aan te passen aan de nieuwe tijd. En te verduurzamen natuurlijk. Sowieso is fietsen een geweldig middel voor een duurzamere levensstijl. Zo simpel, maar ook zo leuk en gezellig. Ik fiets bijna elke dag, maar ik geniet nog steeds van elk fietstochtje – en dat probeer ik uit te dragen.
Ik woon in Durgerdam met mijn man, 2 puberkinderen en hond Beertje. En allemaal genieten we elke dag van de mooie plek waar we wonen, zelfs als het waait (altijd) en regent. Ik hou van het Hollandse landschap. Mede daarom zet ik me al jaren in voor politieke projecten hier in de regio (Landelijk Noord). Samen met hoogheemraadschap, gemeente en provincie hebben we hard gewerkt aan een goede oplossing voor het versterken van de dijk. En als de dijk toch op de schop moet, dan zijn er meteen een kansen om te verduurzamen. Daarnaast ben ik bezig met een verkenning voor duurzaam opwekken van energie in Landelijk Noord.
De laatste tijd ben ik druk met de polders. De inklinking gaat daar hard, wel een meter per 100 jaar. En dat terwijl de zeespiegel juist stijgt als gevolg van de klimaatverandering. We onderzoeken methodes om de inklinking te stoppen, ook omdat inklinkend veen veel CO2 uitstoot. Vernatten van het landschap is het best. Dan kan je uiteindelijk ook gewassen planten die zelfs bodem terugwinnen, zoals veenmossen. Maar dat betekent dat er geen koeien meer in de wei zullen staan. Die krijgen natte voeten zodra we het grondwaterpeil niet meer kunstmatig laag houden. Ook ik ben opgegroeid met het romantische beeld van groene weides en zwart witte koeien. Maar in Waterland zie ik dat dit leidt tot inklinking, overbemesting, met veel te voedselrijke bodem en grondwater tot gevolg. Ook hier is het tijd voor vernieuwing.
Ik vind al die vernieuwing spannend en ik zie zo veel kansen voor het opbouwen van een nieuwe duurzame economie. Je hoort meestal dat verduurzaming geld kost, maar inmiddels is wel duidelijk dat niets doen pas écht duur is. Veel mensen vinden verandering moeilijk, maar ik hou er echt van. Gelukkig zie ik op dit vlak veel leuke nieuwe ontwikkelingen; vegan voeding (ik at laatst een burger die je echt niet meer van vlees kan onderscheiden), elektrische auto’s en fietsen (ik heb net een fiets gekocht die 50 gaat, met 980 watt, wow! Nu kan ik uitproberen of het me lukt om mijn auto de deur uit te doen). Maar ook: nieuwe snelle treinen, energieneutrale huizen.
Als er een rode draad te vinden is in al mijn activiteiten, dan is dat vernieuwing en verduurzaming.
Recente reacties